Sightseeing en mijn bezoek aan mijn stageplek

Gisteren (zo 30/6) een beetje de toerist uitgehangen, ben naar het Opera House geweest! Het was daar zoals je verwacht erg druk, maar ik had er niet zoveel last van. Ik dacht dat je vanaf de stad het Opera House al snel kon zien, maar dit bleek niet zo te zijn. Er is in Sydney namelijk erg veel hoogbouw, dus je ziet het eigenlijk pas heel laat. Maar het is makkelijk te vinden dus dat geeft niet. Eenmaal daar aangekomen deed ik een rondje via de buitenkant en ging ook even naar binnen. Hier was voor het lint alleen een bar dus hier was niet veel te doen (behalve een foto maken van de mooie architectuur! Eenmaal op de terugweg kwam ik voorbij een straatperformer met een eenwieler van 3 meter hoog! Er waren 3 man voor nodig om de eenwieler stabiel tegen een wand aan te houden zodat hij naar boven kon. En terwijl hij hier bovenop was jongleerde hij met een fakkel, een machete en een bowlingpin alsof het niks was!

Onderweg naar het Opera House zag ik al de Botanic Gardens aangegeven staan, maar wilde dit bewaren tot de terugweg. Niet veel te zien hier nu, het is hier immers winter (*kuch* 20°C *kuch*). Ik kwam onderweg veel vogels tegen die je in NL alleen in de dierentuin ziet, dat was wel grappig dus om te zien. 23 Juni nog naar de Beekse Bergen geweest om achter een net een ‘tamme’ ibis te zien, hier lopen ze rond als duiven broodkruimels op te eten.

Eenmaal verder op de terugweg liep ik door Hyde Park richting het hostel (het begon inmiddels donker te worden), waar ik in de verte een (wat ik toen dacht) kapelletje was. Toen begon het te regenen (toch goed dat ik een paraplu had gekocht de dag ervoor) en liep ik richting dit 'kapelletje' om toch te schuilen. Hier binnen bleek dit een oorlogsmonument te zijn, het ANZAC War Memorial (zie Wikipedia). Toen het weer droog was (dit duurt nooit lang) ben ik doorgelopen naar mijn hostel. Zoals het een toerist betaamd, ben ik de toeristische route door Sydney's China Town heen gelopen. Dat valt trouwens wel heel erg op, dat er (buiten Chinatown) veel Aziaten rondlopen. Ik herken Chinezen, Japanners, Koreanen en Vietnamese mensen. Hier waren veel arcade hallen waarin je allerlei dingen kon winnen, ook stonden er meerdere “pachinko” machines, die volgens mij continue bemand worden door iemand.

Dit was allemaal gisteren, vanochtend ben ik voor het eerst naar mijn stageplaats geweest voor een introductie en een rondleiding. Ik kwam er ook gelijk achter dat ik de regio altijd verkeerd uitsprak, het is niet “Glébe” maar “Glieb”. Weer wat geleerd. Eenmaal daar werd ik begroet door Paul Young en voorgesteld aan Daniela Traini, deze heeft me verder rondgeleid en aan mensen voorgesteld. Ik ben vrijwel alle namen alweer vergeten, maar dat komt vanzelf wel (hoop ik). Na de rondleiding kreeg ik nog een eigen bureau om een te zitten ook nog! Dit bureau is eigenlijk van iemand die daar werkt, maar deze is voor 6 maanden naar Engeland dus ik kan die gewoon gebruiken. De bureau’s zijn een beetje ingedeeld als ‘cubicles’, maar dan één kant open naar de buurman. Je ziet wel gedeeltelijk met je ruggen naar elkaar, dus je hebt wel privacy. Op de werkplek naast me zat een Italiaan die in zijn laatste week zat in Australië, ik kon misschien zijn kamer en fiets overnemen! Ik heb met hem afgesproken dat ik nadat hij afgewerkt is ik naar hem toekom en dan gezamenlijk naar zijn kamer. Hij zei wel dat er geen internet is daar, dit is wel jammer maar niet echt het einde. Ik ben toch vooral aan het werk bij Woolcock en daar heb ik genoeg internet. Eigenlijk al zodra ik binnenliep werd mij verteld dat er al 2 Nederlanders meer rondliepen daar, van wie beide namen mij nu zij ontschoten. De een kwam uit Grave (niet zo ver weg van Berghem dus) en de andere uit de buurt van Utrecht. Deze hadden samen een appartement gehuurd waardoor de prijs door tweeën splitste en deze betaalbaar werd. Dit wil ik niet, ik wil een eigen slaapkamer; toch een beetje meer privacy. Deze twee meiden zitten echter wel tegen het eind van hun stage aan dus die zijn er niet voor lang.

Nou, en dat was een tweede reisverslag. Ik ga geen schema aanhouden wanneer ik een nieuw verslag schrijf, wanneer ik iets leuks te vertellen heb. Ook zal ik tijdens mijn stage vertellen wat ik precies doe, maar dit zal niet voor iedereen begrijpelijk zijn.