Week 21 van de stage

Zo, een week van verandering. Om te beginnen ben ik nu op een andere werkplek gezet, ik zit nu niet meer op Microsoft Windows maar of Apple's iOS (ik heb ook nog mijn Windows 8.1 laptop). Ik ben nog niet helemaal gewend met alle sneltoetsen, maar ik kan nu goed functioneren op de MAC. Het lijkt allemaal op elkaar...

En nu naar mijn projecten: Als eerste mijn Fluticasone project.
Ik kan hier eindelijk mee door naar de volgende stap, ik kan nu aan de ACI (zie http://www.bit.ly/1blHad0) beginnen. Ik heb in totaal 12 busjes, welk ik ieder eenmaal door de ACI moet halen. Klinkt gemakkelijk, is het ook, maar het duurt ontzettend lang; ik kan niet meer dan 3/4 ACIs per dag doen. De reden dat het zo lang duurt is niet de procedure van de ACI zelf, dit is een simpel stappenplan: 1. Zet de ACI in elkaar, 2. Stabiliseer de luchtstroom op 36.0 liter per minuut en 3. Vuur de busjes 8x af met 10 sec. verschil ertussen.

Maar dan begint het werk pas echt, ik moet dan namelijk elk intern onderdeel van de ACI afzonderlijk wassen in precies 5 milliliter (1 milliliter = 1-duizendste liter), dit zijn 12 onderdelen en elk onderdeel moet zeer zorgvuldig worden gewassen. Zodra alle monsters zijn genomen voor analyse, moet ik de hele set nog eens goed schoonmaken, hier ben ik nog zo'n 15 minuten mee bezig. Daarna kan het de vacuümoven in om gedroogd te worden (ongeveer 2 uur), waarna het ongeveer 30 minuten moet afkoelen naar kamertemperatuur en begint het verhaal weer van voor af aan. Kort gezegd, hier ben ik wel een tijd mee bezig!

En nu op naar het Tranexamic Acid project:
Hier wordt met een droog poeder gewerkt, dus geen ACI. Niet alleen omdat het droog is, maar ook omdat wij met een hoge hoeveelheid drug werken. Elk apparaat wordt geladen met 200 milligram TX en hieruit wordt gedurende 4 seconden met 60 liter/minuut aan gezogen, hiermee wordt een persoon gesimuleerd die hard inademt. Maar omdat hierbij de hoeveelheid poeder per inhalering erg belangrijk is, moeten de 'pucks' elk leeggezogen worden terwijl het gewicht nauwkeurig wordt gemeten. Hierbij zie je vaak dat het na ongeveer 5-8 pogingen technisch leeg is, oftewel de hoeveelheid is te laag om enig effect te hebben in het lichaam.

Maar dit is maar 1 helft van het verhaal, we moeten namelijk het poeder ook kunnen analyseren, en daar zit het probleem... We hebben nu al meer dan 6 methodes geprobeerd die zouden moeten werken maar dat niet deden en we hebben geen idee waarom... De volgende stap die we hierin kunnen nemen is derivatiseren, een proces om ons molecuul beter te kunnen detecteren; stel je voor dat je iets rood verft om het beter te kunnen zien. Maar dit brengt (uiteraard) problemen met zich mee, waarvan er 1 overduidelijk het grootste probleem is. Om mijn molecuul te derivatiseren laat ik het reageren met een NDA, dit is een relatief groot molecuul wat erg gemakkelijk te detecteren is, maar deze reactie werkt alleen als het cyanide aanwezig is... Dit betekend dat ik met cyanide zou moeten werken, waarvan 1 gram inslikken dodelijk is... Ik heb er vertrouwen in dat ik hier veilig mee kan werken, maar als ik het een beetje kan helpen blijf ik daar het liefste zo ver mogelijk van weg. Ik heb al toestemming gekregen om het te bestellen, maar hier komt uiteraard een heleboel papierwerk bij kijken en een hoop beveiligingsmaatregelen. We zijn nu ons best aan het doen om een alternatief te vinden, maar dit is zo'n beetje wat ik de afgelopen tijd heb gedaan...

Afgezien van dit heb ik het hier nog steeds naar mijn zin, maak je daar maar geen zorgen over!

Verder heb ik voor het weekend niks gepland staan, misschien ga ik de hort op als het weer meezit.